. Γδύσου κλείσε το φως και φίλα με. Φιλα με στη καλύτερη. Καμια φορα ξεχνάς και αυτό. Πρώτη γύρα διάλλειμα. Δεύτερη και πάμε. Στη καλύτερη ένα τσιγάρο και μια συζήτηση με μπιχτες και δήθεν άμυνες. Ένας απο τους δυο πάντα πιο ευάλωτος. Συνήθως εκείνος που κάνει το τσιγάρο και αποφεύγει την οπτική επαφή . Ο ίδιος που κρατά άμυνες γιατί ξέρει στο τι ελπίζει μα γνωρίζει και το ότι τα σενάρια αυτά είναι αδύνατα. Εκείνος που θα ντυθεί η θα πει να ντυθείς πιο γρηγορα γιατί ξέρει πως κάθε λεπτό χάνεται και μια άμυνα. Δήθεν σκληρότητα του κωλου. Λόγια φτηνά και γρηγορα μη τυχόν και πει κάτι παραπάνω. Και ύστερα. Κενό. Λίγη μουσική κανα τσιγάρο και σκέψεις . Κρυο το δωμάτιο απο την έλλειψη της ουσίας. Ποσο να αντέξει μια ψυχή δίχως συναίσθημα; Ποσα λόγια να προβάρεις για να φανείς αδιάφορος και κουλ; Στα ποσα ποτά τα βρίσκεις με την μοναξιά σου; Και στα ποσα δάκρυα σταματάς να πιστεύεις σε θαύματα; Κι αν ήθελε θα ήταν. Και όλα τα αλλα είναι δικαιολογίες και να σου πω και κάτι αν δεν τον κέρδισες εξ αρχής μη το παλεύεις ζούμε σε εποχή αναισθησίας κι είσαι εκλεκτός να αισθάνεσαι μα ποσο ακόμη αντέχεις ε ψυχή μου;
-Γεραλντινα
No comments:
Post a Comment