Μάης

Να αλλάζει η ζωή θέλει καμιά φορά
Κάθε που θες να το διεκδικείς
Έτσι πορευομουν από μικρή
Η παρατημένη στην γωνία ασφάλεια
Κάπως μου κρατάει μούτρα
Κάποια χατίρια χαλούν
Για να φτιάξουν αλλα

Απορειτε με την ψυχραιμία μου πολύ
Η αισιοδοξία μου δε, μοιάζει λίγο με τρέλα
Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη
Είτε τον βρεις σε πρόσωπο
είτε στην ίδια την ζωή
Και γω πάντα πήγαινα όπου ερωτεύομουν

Ένα μεγάλο πρέπει με μεγάλωνε
Μαζί με αυτό μεγάλωναν και οι τάσεις φυγής
Υπάρχουν σπίτια φυλακές
Και αγκαλιες σπίτια
Οι ανασφάλειες χτίσαν τείχη
Μα τα τείχη είναι χάρτινα
Πάντα από το χέρι με έπαιρνε η ελπίδα

Όλα θέλουν την αρχή
Κι η αρχή της πράξης κάπου έγραψα πως είναι η σκέψη
Πάντα είμαστε μια απόφαση μακριά
Από μια ίσως ευτυχία
Βουτηγμένοι στην λογική όμως πελαγωνουμε
Και έτσι μεγαλώνουμε βαρετοί
Σκυθρωποί και μίζεροι

Αφήσαμε ευκαιρίες για βολεμενες ασφάλειες
Θλιμμένοι μειναμε να συζητάμε κείνα τα αν
Κάπως μεθυσμένοι να πνιγούμε τα συναισθήματα
Πέτρινες πια κάνοντας τις άμυνες
Ξεχάσαμε την ζωή
Και όταν ο έρωτας μπροστά μας
Μια μέρα κρεμάστηκε
Εσείς ούτε που απορησατε
Είχατε άλλωστε αργήσει στη δουλειά

Εκείνη την μέρα ίσως να μη χάσατε κείνη την ασφάλεια
Μα χάσατε μια ευκαιρία στην ζωή
Και γω κάπου το νόημα
Που κάπως μου φάνηκε αγκαλιά να το πήρα
Κάποια τρίτη ζεστή έναν Μάη

-Γεραλντινα