Καμιά φορα ελπίζω κατι βράδια σαν αυτα οτι θα με ανακαλύψει καμια τρελή σαν εμενα αρθρογράφος και θα με λατρεψει για τις μπουρδες που γραφω και χαιρομαι.Κατα τα αλλα οπως τα ξερετε,Τριτη ξημέρωμα με αυπνιες ανακατα μαλλια,ενα ξεχασμενο φορεμα που βρηκα και το ενα τσιγαρο πανω στο αλλο με τον καφε που εχω απο το απογευμα. Νταξει εφαγα και το σαντουιτς της αδερφης μου,υπουλες βραδινες λιγουρες.
Αν εισαι οσο νιωθεις,ζητω βοηθεια.Εισαι στη καλυτερη ηλικια μου λενε με ιδιο ενοχλητικο τονο και εμπειρια ,αλλα ρε φιλαρακια στην ηλικια μου ειχαρε πασοκ .Εικοσι δυο παραλιγο ,νταξει ισως και πολυ (μεχρι τον Νοεμβρη) με διαθεση 35αρας δε το λες και οτι καλυτερο.Μωρη ανισορροπη,μωρη αλλοπαρμενη που μου θελε να γινεις και θεατρινα σκεφτομαι καθως συμπληρωνω αλλον εναν χρονο στο μαστερ μου στο σερβιτοριλικι-μπουφετζιλικι-μπαργουμανιλικι . Τα κειμενα μου δεν ειναι πια πιασαρικα οσο παλια ,οι κυκλοι κατω απο τα ματια μεγαλωσαν και εβαλα και κατι κιλα . Με πιασε το παραπονο και η γκιρνια ,και εγω στη γωνια φωναζω οχι μη δε θελω ,εγω γκρινιαρα ποτε.
Μωρε ξεφτυνει το σκληρη καργιολα καθε μερα και περισσοτερο και χανω την γη κατω απο τα ποδια μου,καλε γυρνα πισω δεν μαρεσω ο εαυτος μου.Μα που να επιβιωσεις φιλεναδα ετσι ρομαντικη ,τιγκα στην ελπιδα και λουτρινα απο μονοκερους και γατες σε τετοια γκριζα πολιτεια; Αμ δε στα πανε καλα,και γω τα λεω χειροτερα μερα με την μερα και δε μου χωραει και το τζιν της αναισθησιας πια ,νο 34 ουτε με ταμα στον Παισιο. Που κατεντησες εσυ που ησουν γατα πουλαγες και αγοραζες και κραταγες το μαραφετι την καρδια σου σε κεινο το μαυρο κουτι με ειδοποιηση απεξω σε περιπτωση που νιωσει ανατιναξτε το .Για σκληρη καργιολα πολυ συναισθηματικη μας βγηκες .
Βαλε την ποδια σου και φερε γρηγορα τον καφε .Βρες δευτερη δουλεια να μην εχεις χρονο να σκεφτεις οτι κατουριεσαι.Πες ευχαριστω που δεν προλαβαινεις ουτε να ανασανεις και ετσι ξεχνας και να σκεφτεις.Τι κανεις εκει μωρη ,μη λυποθυμας εχουμε δουλειες.Τι παει να πει δεν θες αλλο ; Τι παει να πει θα κατσεις σπιτι να βλεπεις γαλλικο κινηματογραφο και να ονειροπολεις; ΣΗΚΩ δε θα δεις χαιρι .
Τι ; Αγαπες ,χαδια και φροντιδα θες ; Ναι κρεμασε και ενα ειμαι αδυναμη καντε με οτι θελετε και εισαι ετοιμη .Σηκω ,ντυσου,πιες καφε κανε ενα τσιγαρο με το ενα χερι βαψου με το αλλο και μη κοιταξεις αν εστειλε θα αργησεις στην δουλεια. Και τι παει να πει δε σαρεσει ο κοσμος αυτος; Α θα μαθεις να ζεις στο περιπου,στο μη,στο οχι εκει ποναει η ανασφαλεια,και στο οχι εκει φοβαμαι.Θα παρεις και μια μασκα για τις μερες που παρεκτρεπεσαι και ολα θα κυλησουν οπως θελουν.
Τι παει να πει θες δικη σου ζωη; Τι παει να πει δε σε νοιαζει αν πονας ; Σε παρακαλω συνελθε.Τι εξελιξη και συναισθηματισμους μου λες,που θα πας με ψυχη σπασμενη και μυαλο πειραγμενο;
Α ,για να σου πω για φωνη στο κεφαλι μου φιλοξενουμενη πολυ μιλας και σαν πολυ αερα εχεις παρει.Πνιξου και συ αποψε μαζι με τις αλλες εγω θα κανω πως δεν σε ακουω και θα πιω το τιλιο μου με σπασμενη μασκα ,ανακατα μαλλια και μια καρδια που βαρεθηκε την εικονα της σκληρης καργιολας. Ειμαι ενας γαμημενος μονοκερος.
-Γεραλντίνα
(αν βγαλατε ακρη αληθεια σας αγαπω λιγο παραπανω μετα απο αυτο)
No comments:
Post a Comment