Εμένα την ώρα που γεννιόμουνα οι μοίρες δε σχολάγανε αλλα είχαν μόλις δηλωσει μαζικη παραιτηση και ξεκινουσαν επανασταση. Και γω διχως καφασι μπυρες που εξηγει την ανικανοτητα μου να πιω εστω και μια γουλια ακομα και στα 22 μου ,ετριβα τα ματια μου με ιδιαιτερη απαθεια για το που βρεθηκα.
Μοναχη μου καθομουνα σιγουρα ,μου εμεινε αλλωστε κουσουρι.Ισως το να παω τοσο κοντρα στην αδιστακτα ρομαντικη φυση μου με εφερε σε αυτη την καταντια .Μα δε γαμιεται παιζει καπου χωμενο ενα χοντρο πλαστικο μεγαλο μπουκαλι τσιπουρο να βγαλουμε και αυτη τη νυχτα.Θα καταπιεις και αποψε ψεμμα πολυ σκεφτηκα και πιο πολυ εκεινο που σε ποτιζεις.
Δε χρειαστηκε να γινω κοπελα παντρειας για να ρεζιλευτω και να παιδευτω στη ρημαδα την κοινωνια .Το κανα με μεγαλο ταλεντο και ευχαριστιση απο μικρη με ενα ανελεητο χαμογελο που δεν ειδαν να σπαει ποτε καταματα.
Φωτια και ανασταση και δυο παγακια στο κρασι μου,ετσι γιατι ειμαι και μεγας φλωρος οταν μου επιτρεπω να βιωνω τον πονο στο πετσι μου.Αν τα σπαω λεει,και γελαω σαν παρανοικη καργιολα και σαστιζει το μισο μαγαζι καθως γυρναω τουμπα το τραπεζι οπως την ζωη μου καθε φορα που μενει στασιμη ετσι ρε παιδι μου για παρτη της καρδιας μου που μονο αδυναμη δεν ειναι σε ενα κοσμο που αν εμοιαζε με γκρεμο θα ηταν σιγουρα πιο ανακουφιστικος.
Χοροπηδηξα με ολη μου την ψυχη ,το περπατημα ειναι το ιδιο χλιαρο με το μεθυσμενο σεξ διχως ιχνος συναισθηματος.Κοιτα να δεις που χασα το μετρημα ποσες φορες επεσα απο εκεινες τις σκαλες και σηκωθηκα με τοσο ναζι που σαστισε ο μαλακας στη γωνια. Την ωρα που γεννιομουνα οι μοιρες με πηραν αγκαλια και μου παν εσυ κοριτσι μου θα την καθορισεις μονη σου,αναγκη κανεναν δεν θα εχεις παρα μονο την αγαπη .
-Γεραλντίνα.
No comments:
Post a Comment