"Εσένα"

Το αισθημα του ανικανοποιητου δεν ειναι φταιξιμο του κοσμου ετουτου αλλα η προσωπικη ελλειψη κατανοησης των θελω του ιδιου μας του εαυτου. Για αυτο οσο το μυαλο θολο μοιαζει καλυτερα το δερμα μου να μην αγγιζεις.

Ελεγε η Κατερινα ποναει εδω,ποναει εκει και μη. Οχι δε ποναει ουτε εδω,ουτε εκει .Τις πληγες του παρελθοντος μεγα λαθος μοιαζει να χρεωνεις σε ενα ζευγαρι ματια που τωρα σε αντικρισε. Πρωτου εκθεσεις την ψυχη σου και το σωμα σου πισω στην ζωη υστερα απο καποιο πεσιμο ατσουμπαλο που εσχισες την σαρκα σου ,κατσε και γλυψε τις πληγες σου σα τη γατα.Οσο χρονο κι ας σου παρει,εσυ υπομονετικα και απαλα επουλωνε και μπαλωνε και τα σημαδια μη κρυβεις.

Τα σημαδια ειναι η μιση σου ομορφια.Με εμαθε η μητερα μου πως οτι ποθω στη ζωη μου να κρατησω οταν κατι παθει να μη το πεταω μα να βρισκω τροπο να το φτιαξω και τα σημαδια και οι ρωγμες να μη νοιαζουν γιατι θα μου θυμιζουν πως δε τα παρατησα και οτι οταν θες ολα φτιαχνουν και αυτα τα σημαδια ειναι σημαδια της πιο αγνης μορφης αγαπης.

Ειναι αδιανοητα σημαντικο να προσπαθεις αυτην την αγαπη να την προσφερεις πρωτα σε σενα.Κανενας ευτυχισμενος ανθρωπος δεν βρηκε το αλλο του μισο σε καποιον αλλον μα τον ειδε μια μερα ισως οχι τοσο ηλιολουστη στον καθρευτη.
Για να επελθει η υστατη στιγμη της εγκεφαλικης ,ψυχικης και σωματικης συνδεσης με εναν ανθρωπο αλλο προηγειται η ολοκληρωση του ειναι μας που συνοδευεται με την μεγαλυτερη αισθηση ηδονης στον κοσμο αυτον.

Κανενας ερωτας δεν ολοκληρωσε κανεναν,ουτε εσωσε κανεναν που δεν ηταν προθυμος ο ιδιος να σωσει τον εαυτο του.Δεν υπαρχει το ιδανικο των παραμυθιων και σιγουρα δεν ειμαστε τελειοι ουτε κριτες κανενος,η αποδοχη και η αγαπη στο ποιον μας μαζι με την επιθυμια για εξελιξη παιρνει χρονο,σε αλλους λιγο σε αλλους πολλοι κανεις μας ομως δεν γεννηθηκε ιδανικος .

Ετσι και εγω μεγαλωνοντας εμαθα να μη πιστευω σε ερωτες αψεγαδιαστους και ανθρωπους που μοιαζουν με πρωταγωνιστες καποιας ιστοριας απο αυτες που μου ελεγε η μαμα πριν κοιμηθω.Θαυμαζα ομως καθως παρατηρουσα ανθρωπους αγκαλια με την καλη και την κακη τους πλευρα να προσπαθουν να δεχθουν καθε σπιθαμη και των δυο πλευρων και υστερα να ψαχνουν την καλυτερη οδο προς την εξελιξη .

Εκεινοι οι ανθρωποι αν μοναχοι τους δεν ηταν,ειχαν διπλα τους συνοδοιπορους.Ανθρωπους τοσο ταιριαστους στο αταιριαστο της διαφορετικοτητας.Αυτο λοιπον για μενα εγινε η εικονα του ιδανικου σε εισαγωγικα ερωτα .Δυο ολοκληρα διπλα να περπατουν με σεβασμο στην ελευθερια των προσωπικων θελω του καθενος και δεμενοι στα θελω εκεινα τα κοινα.Ερωτας απο εκεινους που οταν καμια φορα κανεις απο τους δυο σκονταφτε ο αλλος του θυμιζε λογους για να σηκωθει πριν το χερι του απλωσει.

Ερωτες χτισμενοι στην ελευθερια και την εμπιστοσυνη.Απο εκεινους που εχουν πορτες ανοιχτες και αγκαλιες σφιχτες.Που εχουν συζητησεις που μοιαζουν ταξιδια.Ερωτες που γεμιζουν την ταβερνα με τα ρεμπετικα αγαπη την ατμοσφαιρα αλλα απο εκεινη την αγνη που λεγαμε πριν.Ερωτες διχως ντροπες και αυταπατες .Με την εννοια του ερωτευομαι την αυτουσια εκεινη που δεν επιθυμει να σου αλλαξει ουτε σπιθαμη που δεν επιθυμεις εσυ μονο ποθει την εξελιξη και το καλυτερο κοινο.Ερωτες γεματους ρομαντισμο ,που κανουν τα κλισε να μοιαζουν ζηλευτα.Ερωτες απο εκεινους που οι ταινιες ζηλευουν .Ερωτες που τις μερες που πας να ξεχασεις τον εαυτο σου σου δινουν χαστουκι και υστερα σε φιλουν.

Ουτε βεβαια ετουτοι οι ερωτες αψεγαυδιαστοι ειναι μα ειναι εκεινοι που δε πετανε μα φτιαχνουν και ειναι εκεινοι που δε ξεχνανε ποτε να θυμιζουν ο ενας στον αλλον να αγαπανε τον εαυτο τους. Αλλα αν τετοιο ερωτας ποθεις και εσυ οπως και εγω πρωτα πρεπει να ερωτευτεις εσενα.

-Γεραλντίνα