Πιθανότητες

Δε χρειάζομαι τίποτα
Εγω ξέρω να ποθώ
Γελάω με οποιον κολακευεται
Με οποιον νομίζει πως πονο φερνει η απουσία
Οτι δεν εμεινε, υπήρχε λόγος
Άλλωστε για αυτό υπάρχουν τα μπαρ
Και εγω ειμαι λάτρης αυτών
Ποσο μαλλον αν είναι μικρά και μοιάζουν με αγκαλιά

Δε χρειάζομαι τίποτα
Εγω διεκδικώ
Φοβαμαι και τρεμω σα παιδί
Για αυτό θα με βρεις συχνα να πινω μόνη
Οτι χρειάζομαι μου το προσφέρω
Και οχι γιατί ειμαι κανενας υπερανθρωπος
Μια πορσελανινη γατα ειμαι
Αλλα η δειλια μου με εκανε πιο δυνατή
Ο τρομος μου μη τυχόν με αγγίξει τίποτα
Με δασκαλεψε καλα

Οικτιρω τον ίδιο μου τον εαυτο
Για την στιγμή εκείνη
Εκεινη που η ψυχη μου λαχτάρα
Και αρνουμαι να την αφήσω
Προσεύχομαι να μη θελήσω να δωθω
Κι χασω καθε τι που ο φόβος εχτισε
Κι υστερα μαζεύω τα κομματια
Εκείνης της πορσελάνης
Αλλωστε ποσες πιθανότητες να υπάρχουν
Στην ευδαιμονια του αμοιβαίου πόθου;
Οι μερες μας *νανι, φαι και πηδημα

-Γεραλντινα

*Κατερινα Γωγου