ΑΝ

Αν ήταν να σε ξαναδω
Θα νοίκιαζα σπιτι διπλα στη θάλασσα
Ίσως εκείνο το ξύλινο που καπου είδα και λατρεψα
Θα ετοιμαζόμουν απο το πρωί
Θα σε επαιρνα τηλέφωνο να έρθεις να τα πούμε
Εχω καιρο να σε δω θα έλεγα, πέρνα να πιούμε ενα κρασί
Θα το είχα ηδη αγορασει
Λευκο
Κι ας μην ερχόσουν, χαμενο δε θα πήγαινε
Θα χορευα και θα τραγουδούσα
Καθώς μαγειρευα
Θα χαζογελουσα ενώ το τσισκεικ εβαζα στο ψυγείο γιατι θα θυμόμουν
Και καθώς θα κυλουσαν οι ωρες
Θα θυμόμουν ολα εκεινα που περασαμε
Απο την αρχή
Κάθε λεπτομέρεια
Καθε χαμόγελο
Καθε τσακωμό
Καθε φωνή
Μα και κάθε αγκαλιά
Θα εβαζα να παίζουν τα κομματια εκείνα που μου εμαθες
Θα διαβαζα ολα τα κείμενα που καταχωνιασα
Γιατι ολα ηταν γραμμενα για σενα
Θα ξαναβάζα τα δωρα σου στο ράφι
Και υστερα θα φοραγα το αγαπημένο σου φόρεμα

Σα την τρελη θα εκοβα βόλτες μέχρι να το σηκώσεις
Θα έτρεμε η φωνή μου καθώς θα σε προσκαλουσα
Και συ απο πίσω θα γέλαγες
Γιατι με ξέρεις
Κι αν τελικα ερχόσουν θα χτύπαγες το κουδούνι
Και εγω θα λουζομουν χαρα μα και τρομο
Θα επαιζε μπλουζ
Χαιρετούρες και αγκαλια απο κεινες που ανατριχίλα φέρνουν

Σου κάνω ερωτήσεις και εισαι τοσο χαλαρός κ γοης οπως οταν σε γνώρισα
Θεε μου σκέφτομαι, και νιώθω ακριβώς όπως τότε
Εχω πιει ηδη δυο ποτήρια και χαμογελάς πουστικα
Με ρωτας αν θα σου βαλω και σενα
Σαστιζω, τι ηλιθια σκέφτομαι
Σερβίρω και με ρωτάς τα νεα μου
Κουλ και πολιτισμένη προσπαθώντας να κρυφτώ εγώ μιλώ για το πόσο καλα είμαι
Και πίνω μονορούφι το κρασί

Τι να σου λεγα
Πως ολα είναι όπως τα άφησες
Και πως ακομα πιστεύω σε κείνο το μηνυμα που στείλες μια βδομάδα πριν οι δρομοι μας χωρίσουν;
Σου λεω για την σχολη και την δουλεια, τα κειμενα και το βιβλιο που θα βγάλω
Και συ πίνεις στην υγεια μου
Μου λες πως έχω τις ομορφιές μου
Και σε ρωτάω για την ζωη σου έξω και εκείνη την κοπέλα
Γεμίζω κι αλλο ποτήρι ενω μου μιλάς
Σε χαζεύω
Ποσο μου έλειψες σκέφτομαι

Τι λες;
Παμε για ενα κοκτέιλ όπως παλια;
Το κρασί δε με βοηθάει ιδιαιτερα στο να κρυφτώ οπότε, επικαλούμαι την δυναμη του τζιν
Συμφωνείς και σε λίγο είμαστε στο καποτε στέκι μας
Καιρο είχα να γελασω τοσο και συ φαίνεσαι να περνας καλα
Και οσο γελας εγω θυμάμαι
Στο γυρισμο με παιζεις
Ξερεις τοσο καλα να το κανεις
Ειμαι σκέτο υποχείριο και δε ντρέπομαι καθόλου

Με φιλάς για καληνύχτα και ξανα χαμογελας πλάγια
Δε σου λέω τίποτα κι ας πεθαίνω να κοιμηθούμε μαζι
Μπαίνω στο ταξι και γυρναω σπίτι
Κοιταω τα φαγητά στο ψυγείο και το γλυκό
Και τα πετάω ενα ενα
Πεφτω για υπνο το ίδιο δειλη μα πιο ερωτευμένη απο την πρώτη φορα

Μα τίποτα απο ολα αυτα δε θα συμβεί
Ξερω μη το πεις
Εμεις μαζι δε θα ξαναειμαστε ποτε
Εμεις τελειώσαμε
Όπως και το κρασι...

-Γεραλντίνα