Μέχρι να γυρίσεις,εγώ θα σου γράφω

Ξεκίνησα να σου γράφω

Σου γράφω βιβλίο 

Έτσι δε θα πεθάνεις ποτέ 

Έτσι λέει ο κόσμος

Ότι αν κάποιος ποιητής 

Για σένα γραψει 

Έχεις το κορδελακι 

Της αθανασίας 

Θα είναι γράμματα 

Καθημερινά 

Με ημερομηνίες 

Θα εξιστορούν μέρες μας

Από την πρόταση

Στην άρνηση 

Ύστερα στην επιμονή 

Και από κείνη 

Στην αποδοχή 

Στην παρέα που κάναμε

Πριν κάποιο ταξίδι πάμε 

Πριν τις κουβέντες για τον χωροχρόνο 

Πριν τα δάκρυα της συνειδητοποίησης

Του ότι σε είχα ερωτευτεί 

Του πόσο δεν ήθελα να συμβεί αυτό

Αλλά και του πόσο ήθελα 

Θα γράψω που μου κράταγες 

Το χέρι στο αμάξι στην διαδρομή 

Για το σπίτι

Για κείνο το βράδυ στο βουνό 

Που μου είπες πως μόνη δε το ζω 

Για τις μέρες εκείνες που 

Ήμασταν κάθε μέρα μαζί 

Και φτάνανε τρεις ώρες ύπνου 

Αφού με κατεκλιζε χαρά 

Δίχως τίποτα παραπάνω από σενα

Θα γράψω για τα λόγια 

Που είπαμε 

Μπήξαμε το μαχαίρι βαθιά 

Ο ένας στον άλλον 

Τα σπασμένα μου πράγματα 

Στο σπίτι 

Το κινητό που πέταξα 

Από την ταράτσα 

Μα και για τις νύχτες 

Σε κείνον τον καναπέ 

Που οι αγκαλιές θύμιζαν 

Τετρις 

Και οι κουβέντες μας

Ήταν γιατρικό σε πληγές 

Και οι καρδιές μας ανοιχτές 

Για κείνο το βράδυ 

Που μου άνοιξες την καρδιά σου 

Για κείνο το βράδυ που μου πες 

Πως αν ήταν να φύγεις 

Δεν θα άλλαζες όλη σου την ζωή 

Για να είμαστε μαζί 

Θα γράψω και για τις ανασφάλειες

Τις δικές μου 

Τις δικές σου 

Κάθε λάθος μας

Κάθε πάθος μας 

Μα όχι κρίνοντας τα 

Άλλωστε το θέμα είναι 

Να ταιριάζουν τα προβλήματα 

έτσι δεν είναι ; 

Και είμαστε δυο προβλήματα 

Βουτηγμένα στο συναίσθημα 

Στο ελάττωμα 

Και σε έναν έρωτα που 

Δε μοιαζει με κανέναν 

Που δεν έχει ποτέ ,κανείς διηγηθεί

Μέχρι να γυρίσεις,εγώ θα σου γράφω 

Αυτός θα είναι ο τίτλος

Κι ίσως να μη το εκδώσω ποτέ 

Γιατι ίσως ποτέ να μη γυρίσεις 

-Γεραλντινα Ρ.Β Εσκενάζυ