Τα Ρέστα .

Εμείς σιγουρα δε τα κάναμε ολα σωστα.

Βλεπεις οι φωνες ποτε δε βοηθησαν ιδιαιτερα

Δε βγηκαμε κατα παραγγελια

Εκεινη δε βγηκε αγορι

Στο σχολειο

Δεν επαιζε σα κοριτσι

Χτυπουσε,τσιριζε και την βαζαν τιμωρια.

Τα παιδια ειναι καθρευτης της οικογενειας τους

Δεν ηξερε να συζηταει

Στο σπιτι δε συζητουσαν

Στο σπιτι υπηρχε το "γιατι ετσι,εγω ειμαι ο νομος"

Κι αν ρωταγε σα τα αλλα παιδια "γιατι"

Της χαραζαν την απαντηση στο σωμα

Η εικονα μιας οικογενειας τελειας

Γεματη αγαπη και χαμογελο

Με μακρυμανικες μπλουζες Μαη μηνα

Καλυτερα να σου βγει το ματι παρα το ονομα

Αυτο το ονομα που δεκαρα τσακιστη δεν εδινε

Λιγη προσοχη και αγαπη παρακαλουσε

Μερα διχως να κανει εμετο επειδη δεν εφερε 10 αλλα 9

Τα παιδια στο παρκο,στη πλατεια παντα απορουσαν

Μα γιατι φευγεις απο τωρα;

Καμια φορα εκανε να κατσει παραπανω

Την εχανε η παρεα κανα μηνα υστερα

Μιλαγε,και γελαγε με ολη της την ψυχη

Κανεις δεν εβλεπε τα σημαδια

Δεν ηθελε να βαραινει ποτε την ατμοσφαιρα

Ακομα δεν ηξερα να συζηταει

Ολοι ηταν ξαφνικα εκεινος οταν λιγο οι τονοι ανεβαιναν

Και ετσι εκεινη φωναζε μη τυχον αδυναμη δειξει

Κανεις δεν αναρωτηθηκε ομως

Γιατι τοσος θυμος σε ενα παιδι τοσο γλυκο

Ντυνοταν με τοιχους εξω γιατι μεσα ειχε συντριμια

Οτι μεγαλωνει στη μοναξια γινεται αγριο

Βασταγε ομως οση ψυχη μεσα στα αγαπημενα της βιβλια

Στο δισκο εκεινον,στο καινουργιο της τετραδιο

Μεγαλωσε παιζοντας τοσο θεατρο

Που δεν μου κανει εντυπωση το ταλεντο της στην ηθοποιεια

Δεν μιλουσε μα εγραφε και μεις χαζευαμε

Δεν ηταν πια καθρευτης

Και σιγουρα δεν ηταν το παιδι που θελανε

Δε τους εμοιαζε

Εκεινη δεν εμοιαζε σε κανεναν

Εκεινη δεν ξαναφορεσε ποτε μακρυμανικη

Μονο υφασματα που θυμιζαν αγκαλιες

Ισως να μην την βλεπει η πλατεια πια

Μα την βλεπει η ζωη

Μια ζωη που διαλεξε και δεν φωναζει πια

Η σιωπη της εμαθε πως να συζητα

Οι φωνες σταματησαν ακομα και απο το κεφαλι

Κανενα ονομα δεν την προσδιοριζε

Δεν ζητιανευει πια αγαπη μειτε προσοχη

Αυτη τη φορα τα εκανε ολα σωστα

Την αγαπησε

Και αυτη τη φορα η παραγγελια ηταν σωστη

Η ζωη ειναι δικη της

Και τα ρεστα χαλαλι σας.

-Γεραλντίνα