Εμένα βρήκες;

Αν σε κατι τρεφω μεγαλη αγαπη ειναι οι στιγμες αδυναμιας.
Ισως να φταιει η αθεραπευτα ρομαντικη μου οπτικη ακομα και στο πιο μικρο ασημαντο για τον γυρω κοσμο πραγμα.
Λατρευω να τσαλακωνομαι.
Να ριχνω τα μουτρα μου .
Να στελνω μεθυσμενα μηνυματα ολο χαρα και υστερα να τα κοιτω με απορια .
Να μετανιωνω και υστερα να γελαω με αυτα που μετανιωσα και να σκεφτομαι δε γαμιεται πλακα ειχε.
Ποσο μου αρεσει να με ταλαιπωρει η ανικανοτητα μου να κρυβω το μεσα μου.

Η κλαψιαρικη μου φυση που περικλυεται απο συναισθημα και τοση ευαισθησια.
Με διασκεδαζει η εικονα του κοσμου για μενα που ειναι η ακριβως αντιθετη απο το αυτο που ειμαι
Απο οτι φαινομαι δεν ειμαι τιποτα ειδα καπου να γραφουν και χαμογελασα στραβα ακομα και με τα ματια
Εχω σιγουρα μεγαλο στομα μα δε ξεστομιζει τιποτα το οποιο δε πιστευω και δε μπορω να υποστηριξω
Γκρινιαζω στην αδικια και φωναζω
Υστερα κλαιω σα παιδι γιατι ποτε δεν νευριαζω αλλα στεναχωριεμαι
Νευρικη ,υπερβολικη και γεματη ονειρα μα κυριως στοχους
Θα τα κανω ολα αλλα οχι στον χρονο τον σωστο που λεει ο κοσμακης
Δεν εμαθα να κλεινομαι σε κλισε ,ουτε σε αριθμους κι ουτε με τρελαινει ο ηχος του ρολογιου

Αδιαφορω και χαμογελαω
Οτι ποθω το διεκδικω διχως ιχνος εγωισμου
Αν πρεπει να σε αγνοησω και να σου φερθω ασχημα για να μου δωσεις σημασια
Χαρισμα σου και τα ρεστα
Εγω δεν εμαθα στα μετρια μα στα λαθη
Και τα ελλατωματα μου τα αγαπω πιο πολυ απο τα προτερηματα μου
Γιατι οι μελανιες στα γονατα,οι γρατζουνιες στα μουτρα και οι ξηροι αγκωνες με φερανε εδω που ειμαι τωρα
Οι γατες ειναι εφταψυχες
Οι γατες ειναι φοινικες
Οι φοινικες ξαναγεννιουνται απο σταχτες
Και συ ακομα αναρωτιεσαι
Αλλα εγω ειμαι γατα και για αυτο σε ρωτω καθε φορα
Εμενα βρηκες;

-Γεραλντινα