Μπαλκόνι

Δε ξέρω να κρύβομαι λενε
Δε θέλω απαντώ με περίσσια περηφάνεια
Αυτό τους ενοχλεί
Τους ενοχλεί η αδιαφορία μου
Σε κάθε τι που πρέπει
Και ο θαυμασμός που μου τρέφουν
Εκείνοι που δε πρεπει

Είμαι υψοφοβικη μα καπνίζω πάνω στο παράθυρο
Ορόφους ψηλά με θέα έναν βρώμικο δρόμο
Και δεν είναι θέμα θάρρους αλλα αντίδρασης
Στην εξουσία αυτή του φόβου
Και πέφτω μέσα κι όχι κάτω
Σε καθε τι που πολύ σκέφτομαι
Τα πάρε δώσε με τούτους
Είναι κάπως προβλέψιμα

Οσοι σου λένε πως εσύ τα φερνεις
Ότι το σύμπαν σε ακουει
Έχουν τα μάτια τους κλειστά
Και τα αυτιά τους κομμένα
Ακολουθούν ένα σιωπηλό πρωτόκολλο
Κι δυστυχώς όχι του κώλου

Εγώ δεν έφερα τα λόγια ,μόνο τις πράξεις μου
Δε ξεφωνησα κανενός την βρωμιά
Μόνο τις εθαβα να μην χαλάσει η εικόνα τους
Για αυτό όταν χαμογελώ και όμορφα μιλώ
Τρέμουν τα πόδια τους

Η ευγένεια της βρώμας
Είναι η εκδίκηση στον καθωσπρεπισμό
Σαν να γαμιεσαι πρωί στο μπαλκόνι
Φωναζοντας στους περαστικούς
Καλημέρα.

-Γεραλντινα